Ο κοινωνικός χώρος για την ελευθερία «Μικρόπολις», διοργανώνει ένα τριήμερο κοινωνικής & αλληλέγγυας οικονομίας. Σκοπός του τριήμερου αυτού είναι να  ανιχνεύσουμε στην πράξη, νέες μορφές κοινωνικότητας και αυτονομίας και να απαντήσουμε με τρόπο δημιουργικό, σε αυτό που γενικά αποκαλείται σήμερα ως κρίση.

2009-2012 τρία χρόνια Μικρόπολις

Το Μικρόπολις προήλθε μέσα από τον Δεκέμβρη του 08. Στα ερωτήματα που έθεσε τότε ο Δεκέμβρης, προσπαθήσαμε να απαντήσουμε, με την δημιουργία ενός ανοιχτού και ελεύθερου κοινωνικού χώρου προς την πόλη, πέρα από διαχωρισμούς φύλου, γλώσσας και έθνους, ο οποίος να λειτουργεί με βάση τις αξίες της ισότητας, της αντιεραρχίας και της αλληλεγγύης. Εντός αυτού του χώρου,  θελήσαμε να πραγματώσουμε συλλογικά, την αυτοοργάνωση και την άμεση δημοκρατία.

Τον Απρίλιο του 2012 κλείνουμε 3 χρόνια λειτουργίας του Μικρόπολις και μέσα από αυτή τη μικρή εμπειρία της αυτοδιαχείρισης, αξιολογούμε ότι το πείραμα μας αυτό, μας αφήνει ικανοποιημένους αλλά όχι στάσιμους. Διεκδικούμε την πολιτική αυτονομία, γνωρίζοντας ότι η άμεση δημοκρατία, είναι μια διαδικασία σε συνεχή κίνηση, αναζήτηση και ικανότητα, να αφουγκραζόμαστε τα προβλήματα, αλλά και τις δυνατότητες της εποχής μας.

Από τη συνύπαρξη στη συμβίωση

Αν ο Δεκέμβρης του 08,  όρθωσε την άμεση δημοκρατία ως δυνατότητα, η κρίση την έφερε στο προσκήνιο ως ανάγκη και οι πλατείες του καλοκαιριού την ανέδειξαν ως την ρεαλιστική πολιτική και κοινωνική διέξοδο από την κρίση. Νέες μορφές οργάνωσης και συλλογικής διαχείρισης αναδύονται καθημερινά σε όλο το εύρος της πόλης και της κοινωνίας. Εμείς στο Μικρόπολις, επιλέξαμε ως δυνατότητα, αλλά και ως ανάγκη, να εφαρμόσουμε στην πράξη την αυτοδιαχείριση της κοινωνικής οικονομίας. Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι δεν θα μπορέσει ποτέ καμία κοινωνία, να εφαρμόσει την άμεση δημοκρατία, χωρίς να έχει αυτονομία στην οικονομία της. Γνωρίζουμε, ότι δεν θα πάρουμε ποτέ πραγματικά στα χέρια μας τις ζωές μας, αν δεν πάρουμε και την οικονομία.

Τι σημαίνει για εμάς κοινωνική & αλληλέγγυα οικονομία;

Σημαίνει ότι εντός του Μικρόπολις, θα λειτουργήσουν δομές οικονομίας, σε ζητήματα που αφορούν:

α) Τον πρωτογενή τομέα παραγωγής, αλλά και όλη την αλυσίδα αυτής: παραγωγή – επιλογή – διανομή – επαναχρησιμοποίηση – απόρριψη.

β) Την εργασία, χωρίς σχέσεις υπεραξίας και ιεραρχίας, βασιζόμενη στις αρχές της  άμεσης δημοκρατίας, της  αμοιβαιότητας, της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής.

γ) Την δικτύωση και την διεύρυνση της κοινωνικής & αλληλέγγυας οικονομίας σε όλη την πόλη, οριζόντια & δημοκρατικά.

 

Η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία μέσα από το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας.

Δεν ισχυριζόμαστε, ότι έχουμε σχηματίσει πλήρως μια ξεκάθαρη σκέψη, για το πως θέλουμε να είναι και πως ακριβώς θα λειτουργήσουν, όσα λέμε στην πράξη. Έχουν ήδη αρχίσει να δημιουργούνται εντός του μικρόπολις  3 δομές: η κουζίνα, το πρατήριο τροφίμων και η ομάδα επισκευών ενώ στηρίζουμε και συμμετέχουμε με την  ομάδα "Καλλιέργεια γης-Παραγωγή τροφής" τις ΠερΚανΘες στο στρατόπεδο Κόδρα. Αναγνωρίζουμε ότι έχουμε ακόμα, αμφιβολίες και αντιφάσεις εντός μας. Θέλουμε όμως, όλοι και όλες μαζί, να πειραματιστούμε σε αυτό που ξεκινήσαμε και πιστεύουμε ότι ενωμένοι, θα μπορέσουμε να τις ξεπεράσουμε.

Οργανώνουμε ένα τριήμερο αφιερωμένο στην κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία και πιστεύουμε, ότι η συνάντηση μας αυτή,  θ' αφήσει πλούτο γνώσεων και σχέσεων, ο οποίος θα αξιοποιηθεί θετικά, σε κάθε μας δημιούργημα. Για τον λόγο αυτό, σας καλούμε σε όλες τις εκδηλώσεις καθώς και την 3η ημέρα το μεσημέρι (Κυριακή 22 Απριλίου ), να συνφάγουμε ομοτράπεζοι, να γνωριστούμε μεταξύ μας, να ανταλλάξουμε φιλικά τις απόψεις μας και γιατί όχι,  να ανταλλάξουμε προτάσεις για μια μελλοντική από κοινού συνεργασία. 

 κοινωνικός χώρος για την ελευθερία Μικρόπολις.

 

Παρασκευή 20/4 7.00μμ αίθουσα εκδηλώσεων:

«Τα χαρακτηριστικά της κοινωνικής & αλληλέγγυας οικονομίας – Δομές και δυνατότητες σήμερα.

Γιώργος Κολέμπας οικο-γεωργός Πηλίου, μέλος του ΤΕΜ Μαγνησίας
Γιάννης Μπίλλας Από Κοινού – Κίνηση  Τρικαλινών Πολιτών για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία" http://apokoinou.com/"

Κώστας Νικολάου Πρω.Σ.Κ.Αλ.Ο

Σαββάτο 21 Απριλίου 7.00μμ αίθουσα εκδηλώσεων:

«Δομές κοινωνικής οικονομίας: Υφαίνοντας την ανατροπή ή συμπλήρωμα στο υπάρχον;»

Γιώργος Λιερός συγγραφέας

Αλέξανδρος Κιουπκιολής Λέκτορας ΑΠΘ, συγγραφέας

Αθανάσιος Δρατζίδης  www.badarts.gr

Κυριακή 22 Απριλίου καφέ του μικρόπολις:

«Εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας σε εξέλιξη & τρόποι σύνδεσης: Μια γνωριμία σε πρώτο πρόσωπο»

2.00μμ Συλλογική κουζίνα,

5.00μμ Συζήτηση μαζί με δομές κοινωνικής οικονομίας

7.00μμ Παρουσίαση των εναλλακτικών νομισμάτων σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη

 

[ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ] από http://efimeridadrasi.blogspot.com/2012/03/31_27.html

Για τη διεθνοποίηση των αγώνων μας στην Ευρώπη

Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από το ξέσπασμα της κρίσης το 2008 και ήδη οι συνέπειες αυτής και της πολιτικής που την συνοδεύει, έχουν προκαλέσει την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων, οδηγώντας πολλούς από αυτούς στην εξαθλίωση. Επιπλέον, τίποτα δεν μας δείχνει ότι με κάποιο τρόπο προσεγγίζουμε το τέλος της.

Η χρηματοπιστωτική κρίση, ως μία από τις εκφράσεις της δομικής κρίσης του καπιταλισμού, οδήγησε τα κράτη σε μία διαρκή προσπάθεια στήριξης από την μια πλευρά του τραπεζικού συστήματος, το οποίο ενισχύθηκε με υπέρογκα ποσά, και από την άλλη σε μια πρωτοφανή συρρίκνωση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και παροχών. Αυτό που μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε ως "κοινωνικό κράτος", αποτέλεσμα πολύχρονων και αιματηρών κατακτήσεων του εργατικού κινήματος, αποχωρεί, αφήνοντας ταυτόχρονα όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας χωρίς πρόσβαση σε βασικά αγαθά, όπως υγεία, παιδεία, τροφή, στέγη κτλ. Ενώ η ανεργία αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, οι συνθήκες εργασίας, για όσους δουλεύουν, γίνονται όλο και πιο εχθρικές. Στους εργαζόμενους επιβάλλεται το μοντέλο της υποτελούς, χωρίς δικαιώματα και επαρκείς απολαβές εργασίας. Είναι επομένως φανερό ότι ο καπιταλισμός θα αναπαράγεται πλέον με όρους μαζικής ανεργίας και σχεδόν καθολικής επισφάλειας.

Η Ε.Ε. μαζί με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, υποστηρίζουν με κάθε τρόπο ένα καταστροφικό οικονομικό σύστημα το οποίο στηρίζεται στην υπερεκμετάλλευση του πληθυσμού και του περιβάλλοντος, ενώ παράλληλα επιβάλλουν μνημόνια και όλο και πιο αυστηρά δημοσιονομικά και κατασταλτικά μέτρα, στοχεύοντας στην πανάκεια της οικονομικής μεγέθυνσης. Συγχρόνως ενθαρρύνουν και αναπαράγουν τους διαχωρισμούς περί δήθεν καλών και εργατικών βορείων και τεμπέληδων και διεφθαρμένων νοτίων, ενισχύοντας το ρατσιστικό δηλητήριο. Χρησιμοποιούν εκβιαστικά το ψευδές δίλημμα ευρώ ή εθνικό νόμισμα, χρεοκοπία ή μνημόνια, στην προσπάθεια να αποσπάσουν κοινωνική συναίνεση. Η Ε.Ε. είναι η σύγχρονη φυλακή των λαών της Ευρώπης. Ο δρόμος της κοινωνικής χειραφέτησης περνάει μέσα από την ανατροπή και διάλυσή της, μέσα από τη συνεργασία των λαών και των κινημάτων στη βάση των κοινωνικών προταγμάτων και της δικής τους αυτοθέσμισης.

Στην Ελλάδα, από το Δεκέμβρη του 2008 έως και τις συγκεντρώσεις των πλατειών τον Μάιο και τον Ιούνιο, με όλες τις ενδιάμεσες κινητοποιήσεις στο πεδίο της εργασίας, της παιδείας και του περιβάλλοντος, η κοινωνία βρίσκεται σε συνεχή αναβρασμό, αντιδρώντας από την μία πλευρά στην επιβαλλόμενη εξαθλίωση και αναζητώντας, όπως μας έδειξαν και οι συνελεύσεις των πλατειών, νέες αυτοοργανωμένες μορφές έκφρασης, δημιουργίας και αλληλεγγύης. Στο ίδιο πνεύμα, οι εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες, το κίνημα των πλατειών που ακολούθησε και το κίνημα Οccupy έφεραν στο προσκήνιο την επιθυμία για κατάληψη και επανανοηματοδότηση του δημόσιου χώρου αλλά και την ανάγκη για διεθνοποίηση των αγώνων μας με οριζόντιο συντονισμό. Η αυτοοργάνωση των κινημάτων αυτών και τα αμεσοδημοκρατικά τους χαρακτηριστικά, ξαναέφεραν την πολιτική στο προσκήνιο, με νέους όρους, χωρίς κόμματα, διαμεσολαβητές και ηγέτες.

Η πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης ενάντια στον καπιταλισμό δεν είναι και δεν θέλουμε να γίνει μια ακόμη πανευρωπαϊκή ημέρα, αλλά ένα βήμα στην προσπάθεια ανταλλαγής εμπειριών, αναζήτησης μιας κοινής ριζοσπαστικής κατεύθυνσης και του συντονισμού κοινών δράσεων, χωρίς εθνικούς ή φυλετικούς διαχωρισμούς. Η “Ευρώπη των κάτω” πρέπει να βρει το δικό της κοινό αγωνιστικό βηματισμό απέναντι στη διεθνοποιημένη εξουσία του χρήματος και της εκμετάλλευσης, δημιουργώντας και επιβάλλοντας τις δικές της αντιδομές αγώνα, αλληλεγγύης και συνεργατικής δράσης.

Το δίλημμα που για εμάς γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο είναι Κοινωνική Επανάσταση και Άμεση Δημοκρατία ή ολοκληρωτική υποταγή και εξαθλίωση.

Συμμετέχουμε στη:

Συζήτηση για τις προοπτικές της πανευρωπαϊκής κοινής δράσης,
Παρασκευή 30/03/2012 στις 7μμ στο Πολυτεχνείο

Πορεία, Σάββατο 31/03/2012 στις 12μμ, από την Ομόνοια στα γραφεία της Ε.Ε.

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΤΑΙ, ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ

εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

 

https://takethesquarekavala.squat.gr/?p=326

«Γεια χαρά σε όλες κι όλους,

Σας ευχαριστούμε πολύ για το ενδιαφέρον και τη στήριξή σας. Η κατάληψη του νοσοκομείου μας στο Κιλκίς, από τους εργαζομένους του, ξεκίνησε τη Δευτέρα, 20 Φλεβάρη, στις 8.30 τοπική ώρα. Αυτή η κατάληψη δεν αφορά μονάχα εμάς, τους γιατρούς και τους εργαζομένους στο Νοσοκομείο του Κιλκίς. Ούτε γίνεται μόνο για το ελληνικό Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), το οποίο πράγματι καταρρέει. Κάνουμε αυτόν τον αγώνα γιατί αυτό που κινδυνεύει σήμερα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Κι αυτή η απειλή δε στρέφεται καν ενάντια σε ένα έθνος, ή κάποιες λίγες χώρες, ή μερικές κοινωνικές ομάδες, αλλά ενάντια στις χαμηλές και μεσαίες τάξεις σε Ευρώπη, Αμερική, Ασία, Αφρική, σε όλο τον κόσμο. Το σήμερα της Ελλάδας είναι η αυριανή εικόνα της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και των υπόλοιπων χωρών παγκοσμίως.

Οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου του Κιλκίς και των περισσότερων νοσοκομείων και κέντρων υγείας στην Ελλάδα δεν πληρώνονται στην ώρα τους, κι ορισμένοι βλέπουν τους μισθούς τους να περικόπτονται αγγίζοντας μηδενικό ποσό σε πρακτικό επίπεδο. Ένας συνάδελφός μου μεταφέρθηκε στην καρδιολογική κλινική σε κατάσταση σοκ όταν συνειδητοποίησε πως, αντί να λάβει τη συνήθη επιταγή των 800 ευρώ (ναι, αυτός είναι ο μηνιαίος του μισθός) από το κράτος, έλαβε ένα υπόμνημα που έλεγε πως όχι μόνο δε θα πληρωθεί γι’ αυτόν το μήνα, αλλά πρέπει να επιστρέψει 170 ευρώ.

Άλλοι εργαζόμενοι πληρώθηκαν μόνο 9 (εννέα) ευρώ γι’ αυτόν το μήνα. Όσοι από μας εξακολουθούμε να παίρνουμε έναν κάποιο μισθό θα τους στηρίξουμε όπως μπορούμε.

Αυτός είναι ένας πόλεμος ενάντια στο λαό, ενάντια σε όλη την κοινότητα. Αυτοί που λένε πως το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι χρέος του ελληνικού λαού ψεύδονται. Δεν είναι χρέος του λαού. Συσσωρεύτηκε από τις κυβερνήσεις, σε συνεργασία με τους τραπεζίτες, με σκοπό την υποδούλωση των ανθρώπων.

Τα δάνεια προς την Ελλάδα δεν χρησιμοποιούνται για μισθούς, συντάξεις και δημόσια περίθαλψη. Γίνεται το ακριβώς αντίθετο: μισθοί, συντάξεις και περίθαλψη χρησιμοποιούνται για να πληρώσουν τους τραπεζίτες. Ψεύδονται. Αντίθετα με αυτά που διακηρύσσουν, δε θέλουν μια κοινωνία απαλλαγμένη από χρέη. Δημιουργούν οι ίδιοι τα χρέη (με τη βοήθεια διεφθαρμένων κυβερνήσεων και πολιτικών) προς δικό τους όφελος. Έδωσαν στην Ελλάδα έναν τραπεζίτη για πρωθυπουργό για να εξασφαλίσουν πως η «δουλειά» θα γίνει σωστά.

Ο πρωθυπουργός μας Λουκάς Παπαδήμος δεν έχει ούτε καν εκλεγεί. Διορίστηκε από την ΕΚΤ και τους τραπεζίτες, με τη συνδρομή Ευρωπαίων και Ελλήνων διεφθαρμένων πολιτικών.

Αυτή είναι η δική τους ερμηνεία του όρου «δημοκρατία». Τα χρέη προκαλούνται από τραπεζίτες, που δημιουργούν χρήμα από κοπανιστό αέρα και εισπράττουν τόκους, απλώς και μόνον επειδή οι κυβερνήσεις μας τους έδωσαν αυτό το δικαίωμα. Κι εξακολουθούν να λένε πως εκείνοι που καλούνται να πληρώσουν το χρέος αυτό είμαστε εσείς κι εγώ και τα παιδιά και τα εγγόνια μας, με προσωπικά και εθνικά περιουσιακά στοιχεία, με τις ζωές μας.

Δεν τους χρωστάμε τίποτα.

Απεναντίας, αυτοί χρωστάνε στο λαό ένα μεγάλο μέρος από τις περιουσίες που έφτιαξαν χάρη στην πολιτική διαφθορά. Αν δεν ανοίξουμε τα μάτια μας σε αυτή την αλήθεια, σύντομα θα γίνουμε όλοι σκλάβοι, και θα δουλεύουμε για 200 ευρώ ή λιγότερα το μήνα. Δηλαδή, όσοι από μας θα μπορούν να βρουν μια θέση εργασίας.

Χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς συντάξεις, άστεγοι και πεινασμένοι, όπως συμβαίνει τώρα με συμπολίτες μου στην Ελλάδα. Χιλιάδες απ’ αυτούς ζουν στο δρόμο και πεινάνε. Δεν έχουμε πρόθεση να τα βάψουμε μαύρα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Η κατάσταση αυτή δεν οφείλεται σε οικονομικό ή νομισματικό ατύχημα ή σφάλμα.

Είναι η αρχή του άσχημου σταδίου μιας μακράς διαδικασίας που ακολουθεί ένα προσεκτικά μελετημένο σχέδιο, μιας διαδικασίας που έχει ξεκινήσει πριν από δεκαετίες.

Πρέπει να πολεμήσουμε μαζί ενάντια σε αυτό το νεοφιλελεύθερο σχέδιο. Κι αυτό κάνουμε τώρα εμείς εδώ, στο Κιλκίς, αυτό κάνουν και σε πάρα πολλές πόλεις ανά τον κόσμο. Προς το παρόν δε σκεφτόμαστε να ανοίξουμε κάποιο λογαριασμό για οικονομική ενίσχυση. Ενδέχεται, ωστόσο, να χρειαστεί σε μερικούς μήνες ή και εβδομάδες, αν η κατάσταση χειροτερέψει.

Αυτήν τη στιγμή χρειαζόμαστε πάνω απ’ όλα ηθική υποστήριξη και δημοσιότητα. Οι τοπικοί αγώνες σε όλο τον κόσμο πρέπει να εξαπλωθούν και να αποκτήσουν μαζική στήριξη εάν θέλουμε να κερδίσουμε τον πόλεμο ενάντια στο διεφθαρμένο σύστημα. Αν μπορέσετε να σκεφτείτε πρόσθετους τρόπους για να διαδώσετε τα νέα και τις ιδέες μας, θα ήταν υπέροχο.

Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο enosi.kilkis@yahoo.gr

Και πάλι, δεν μπορούμε να σας ευχαριστήσουμε αρκετά για τις ευγενικές σκέψεις και κουβέντες σας.

Με εκτίμηση,

*Λέτα Ζωτάκη, διευθύντρια του ακτινολογικού τμήματος Νοσοκομείου Κιλκίς
μέλος της γενικής συνέλευσης εργαζομένων
πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Νομού Κιλκίς (ΕΝΙΚ)»

 

Μήνυμα από το Νοσοκομείο Κιλκίς