Category: Εκδηλώσεις-Δράσεις…

Συλλογική Κουζίνα κάθε Σάββατο από τις 13:00 και μετά


ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ, ΠΟΥ, ΠΩΣ & ΓΙΑΤΙ!!!

ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ από τις 13:00 στο ΠΑΡΚΑΚΙ μπροστά στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3 & ΣΚΡΑ

Η συλλογική/συντροφική κουζίνα δεν είναι ένα λαϊκό συσσίτιο φιλανθρωπίας. Είναι ένας άλλος τρόπος ή καλύτερα κόσμος διαχείρισης της καθημερινότητάς μας, του χρόνου και του χώρου. Είναι πολύ περισσότερα από μια διαδικασία μαγειρέματος και κατανάλωσης τροφής. Η συλλογική κουζίνα δεν είναι τζάμπα. Η συλλογική κουζίνα δεν έχει αντίτιμο.

Πρώτα από όλα έρχεται σε αντίθεση με τη λογική της ατομικής ιδιοκτησίας. Στη συλλογική κουζίνα ο καθένας φέρνει ό,τι έχει, ό,τι θέλει, με τη διάθεση να μοιραστεί μαζί με τους άλλους. Αυτή η διάθεση μοιράσματος και ελεύθερης συνεισφοράς κινείται αντίθετα στην καπιταλιστική λογική της κατανάλωσης και του κέρδους. Ο καπιταλισμός δεν είναι απλά ένα οικονομικό σύστημα, δεν είναι μόνο οι τράπεζες, οι εταιρίες κτλ αλλά μια κυρίαρχη ιδεολογία που είναι συνώνυμη με τη σκλαβιά του κέρδους.

Η συλλογική κουζίνα δεν είναι μόνο κόντρα στην ατομική ιδιοκτησία. Στη συλλογική κουζίνα συναντιόμαστε, μαγειρεύουμε, συζητάμε, τρώμε και καθαρίζουμε όλοι μαζί. Προτάσσουμε το συλλογικό έναντι του ιδιωτικού κόντρα σε οποιοδήποτε διαχωρισμό ή διάκριση βάσει φυλής, χρώματος, φύλου, ηλικίας κτλ. Η συλλογική κουζίνα βασίζεται πάνω στις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης. Αυτό σημαίνει ότι κινούμαστε κόντρα στις λογικές της εξειδίκευσης και των ειδικών…δεν υπάρχουν ειδικοί μάγειρες, ειδικοί καθαριστές κτλ… Επιλέγουμε την εναλλαγή ρόλων, ώστε μέσα από αυτήν να μοιραζόμαστε και τα μυστικά του μαγειρέματος.

Πέρα από διαχείριση του χρόνου μας, είναι και μια προσπάθεια να οικειοποιηθούμε ξανά δημόσιους χώρους, οι οποίοι με τα χρόνια συρρικνώνονται όλο και περισσότερο από τους διαχειριστές του συστήματος.

Στη συλλογική κουζίνα δεν αγοράζουμε τρόφιμα από το σούπερ-μάρκετ. Σκοπός μας είναι να συνεισφέρουμε στο τραπέζι υλικά που προέρχονται είτε απευθείας από παραγωγούς, οι οποίοι καταναλώνουν και οι ίδιοι τα προϊόντα τους και με τους οποίους επιδιώκουμε μια σχέση εμπιστοσύνης είτε από πρατήρια όπως η Συνεταιριστική Παράκαμψη Μεσαζόντων, έξω από λογικές μεσαζόντων και διαμεσολαβητών είτε κατευθείαν από τον μπαξέ μας. Στο δρόμο για μια Αυτόνομη κοινωνία επιλέγουμε να ενισχύουμε παραδοσιακές μορφές οικονομίας και παραγωγής. Επίσης επιλέγουμε αυτές οι παραδοσιακές μορφές να μην οδηγούν στην καταστροφή, αλλοίωση ή υπερεκμετάλλευση του περιβάλλοντος.

Η συλλογική κουζίνα λοιπόν προτάσσει τη λογική της αυτο-οργάνωσης και της αλληλεγγύης. Η αυτο-οργάνωση και η αλληλεγγύη λειτουργούν στον αντίποδα της ελεημοσύνης, της φιλανθρωπίας και του εθελοντισμού… Η ελεημοσύνη, η φιλανθρωπία και ο εθελοντισμός δεν προσπαθούν να απαλείψουν τις αιτίες των κοινωνικών προβλημάτων (πείνα, ανεργία, απώλεια στέγης κτλ). Απλά απαλύνουν ευκαιριακά τον πόνο ορισμένων ανθρώπων κρατώντας τους όμως δέσμιους και εξαρτημένους, όπως η καπιταλιστική μηχανή κρατά δέσμιους όλους εμάς στα γρανάζια της. Από την άλλη οι έχοντες και κατέχοντες ενισχύουν το δημόσιο-κοινωνικό τους προφίλ μέσα από διάφορες αγαθοεργίες χωρίς στην ουσία να επιλύουν κανένα πρόβλημα. Πετάνε μερικά ψίχουλα από τα υπερ-κέρδη τους και αυτό αρκεί για να νομιμοποιούν στη συνείδηση του κοσμάκη τα κλεμμένα πλούτη τους.

Στην περίοδο αυτή μάλιστα της κρίσης οι μάσκες πέφτουν… Δεν είναι τυχαία η απαγόρευση αυτο-οργανωμένων συσσιτίων ή συλλογικών κουζινών. Το Κράτος επιλέγει αυτήν την κρίσιμη περίοδο να απαγορεύσει σε πολίτες και συλλογικότητες να κάνουν δημόσια αυτο-οργανωμένες κουζίνες και συσσίτια, αν αυτά δεν διοργανώνονται από επίσημους φορείς. Να ξεχάσουμε το σκάνδαλο με τα χαλασμένα κοτόπουλα που μοίραζε η εκκλησία ή τα μολυσμένα τρόφιμα του lidl και άλλα διατροφικά σκάνδαλα επίσημων φορέων που συμμετέχουν στην καμπάνια του Σκάι “Ολοι μαζί μπορούμε”; Αυτό που προσπαθούν να πετύχουν είναι να αποτρέψουν την αυτο-οργάνωση των πολιτών, διότι αν αυτή γίνει συνείδηση στις πλατιές μάζες τότε οι θεσμοί τους αλλά και αυτοί οι ίδιοι τίθενται εν αμφιβόλω…

Οι συλλογικές διαδικασίες, η οικειοποίηση χώρων και χρόνων, το βάθεμα των ανατρεπτικών προταγμάτων και η διεύρυνσή τους σε όλα τα πεδία της καθημερινότητας είναι το στοίχημα. Το ζήτημα δεν είναι απλά η καταστροφή (ή η κατάρρευση -για τους ρομαντικούς ονειροπόλους) του καπιταλισμού ως μηχανισμού ή συστήματος, αλλά και η ριζική εξάλειψη της καπιταλιστικής λογικής. Διότι, άντε και καταρρέει ο καπιταλισμός, αν δεν τον έχουμε ξεριζώσει από μέσα μας, θα τον ξαναδημιουργήσουμε (ακόμη κι όσοι μανιασμένα τον πολεμάμε), με μαθηματική ακρίβεια! Όταν σε έχουν μάθει να ζεις με έναν συγκεκριμένο τρόπο, είναι δύσκολο να ξεμάθεις! Δύσκολο, αλλά όμορφο! Το γκρέμισμα των κυρίαρχων λογικών, που εποικίζουν την καθημερινότητά μας, περνάει μέσα από την άρνηση (ατομική και συλλογική). Από τη συνάντηση των αρνήσεων μπορεί να ανθίσει η δημιουργία!

Δεν ψάχνουμε τρόπους για να βελτιώσουμε το υπάρχον, δεν αναζητούμε λύσεις για να “ξεφύγουμε” από την κρίση, αναπαράγοντας τις λογικές που συντηρούν αυτό το σύστημα και τον πολιτισμό που παράγει. Δεν θέλουμε να σώσουμε αυτό το σύστημα από την κρίση, θέλουμε να το καταστρέψουμε και γι’ αυτό, επιχειρούμε να διευρύνουμε τα πεδία ρήξης και να ενισχύσουμε τις συλλογικές διαδικασίες, που μπορούν να γεννήσουν νέες δυνατότητες επικοινωνίας και αγώνα. Και τέλος…

Γιατί αρνούμαστε πεισματικά να βάλουμε μια τιμή σε αυτά τα οποία παράγουμε είτε πρόκειται για λόγο, είτε για έκφραση ή για δημιουργία. Αντιθέτως, προωθούμε τη λογική του μοιράσματος όχι μόνο του αποτελέσματος, αλλά και της δημιουργικής διαδικασίας. Στη συλλογική κουζίνα δεν προσφέρονται υπηρεσίες, γιατί η συλλογική κουζίνα δεν είναι εναλλακτικό ρεστοράν, στο οποίο πηγαίνουμε ως πελάτες, αλλά μία κατάσταση πειραματικής δημιουργίας, συντροφιάς, μοιράσματος, συν/αυτο-διαχείρισης του χώρου και του χρόνου μας. Στη συλλογική κουζίνα δεν υπάρχει μάγειρας, σερβιτόρος, λαντζέρης για να μας εξ-υπηρετήσει. Δεν υπάρχει σεφ να αποφασίσει, αντί για εμάς, τι θα βάλουμε στο στομάχι μας και πώς θα ευχαριστήσουμε τον ουρανίσκο μας. Δεν υπάρχει ιδιοκτήτης, στον οποίο θα πληρώσουμε στο τέλος το λογαριασμό. Στη συλλογική κουζίνα, τα πάντα περνάνε από τα χέρια μας, αυτοοργανωμένα και συλλογικά, από την επιλογή των συνταγών και των τροφίμων, μέχρι το μαγείρεμα και το καθάρισμα.

Κι επειδή δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούμε να μας σπονσοράρει κανένα πολιτικό κόμμα ή δημοτικός αρχοντίσκος, κανένα μαγαζάκι, κανένας μεγαλοκαρχαρίας των ΜΜΕ με δήθεν κοινωνικές και οικολογικές ευαισθησίες, ούτε φυσικά η ενορία της γειτονιάς μας… με χαρά δεχόμαστε προσφορές φαγητού και τροφίμων (πόσο μάλιστα αν αυτά προέρχονται από κάποιο μποστάνι!), αλλά και ιδέες, συνταγές , δημιουργική διάθεση και κέφι!

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ, ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΣΥΣΣΙΤΙΑ –

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Ο ΣΚΑΪ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΧΕΙ ΑΜΥΘΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΑΜΕΣΗ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ) ΠΑΝΤΟΥ

www.takethesquarekavala.squat.gr



Συλλογική Κουζίνα Αλληλεγγύης& Προβολή Ντοκιμαντέρ “Οι πύλες της φωτιάς”

 

 



Παρασκευή 20/1/2012 Συλλογική Κουζίνα αλληλεγγύης και προβολή ντοκιμαντέρ "Οι πύλες της φωτιάς"…
Μαγειρεύουμε και τρώμε όλοι μαζί…συγκεντρώνουμε χρήματα για τους απεργούς της ελληνικής χαλυβουργίας που είναι σε απεργία διαρκείας πάνω από 70 μέρες ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, στην εκ περιτροπής εργασία, στις περικοπές και μειώσεις μισθών, ενάντια στις απολύσεις των συναδέλφων τους… Οι Χαλυβουργοί μάς δείχνουν το δρόμο…το δρόμο για ένα αυτόνομο & ακηδεμόνευτο εργατικό κίνημα…

Όταν ο αγώνας είναι διαρκείας, η αλληλεγγύη μας δε θα είναι ένα πυροτέχνημα…αλλά θα καίει μέχρι να διαβούμε όλοι μαζί τις πύλες της φωτιάς…και της αταξικής κοινωνίας…

Γλέντι Αλληλεγγύης & Οικονομικής Ενίσχυσης στους Χαλυβουργούς, Σάββατο 14/1

 

ΟΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ

"Είμαστε όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές. Ο βιομήχανος Μάνεσης ομολόγησε ότι δεν περίμενε τέτοιο αγώνα! Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περίμεναν να έχουμε κουραστεί, να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι, να έχουμε υπογράψει 5ωρο. Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη. Όλες αυτές τις μέρες, όλο το 24ωρο με βάρδιες περιφρουρούμε την απεργία μας. Ένιωσαν τη δύναμή μας, και εμείς μάθαμε περισσότερα. Ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους εχθρούς. Η νίκη θα είναι δύσκολη μα θα είναι δική μας."
Η γενική συνέλευση των εργατών της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

     ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ οι απεργοί της Χαλυβουργίας Ελλάδος βρίσκονται σε απεργία διαρκείας στην πύλη του εργοστασίου. ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ το εργοστάσιο παραμένει κλειστό και περιφρουρούμενο. ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ και η “φιλότιμη” προσπάθεια απόκρυψης του αγώνα από τα Μέσα Μαζικού Εξαναγκασμού συνεχίζεται. Τίποτα και κάνεις δεν μπόρεσε να κάμψει το ηθικό των απεργών, ούτε οι απειλές του Μάνεση, ούτε οι απολύσεις, ούτε οι ψεύτικες υποσχέσεις των εργατοπατέρων, ούτε ο φόβος μη μείνουν τα παιδιά τους χωρίς γάλα. Όταν ένας αγώνας δίνεται για την ζωή και την αξιοπρέπεια δεν υπάρχουν περιθώρια οπισθοχώρησης.
     Στις 12 Οκτωβρίου η ιδιοκτησία κάλεσε το σωματείο και ζήτησε τη μετατροπή των συμβάσεων από πλήρους απασχόλησης σε 5ωρο χρησιμοποιώντας την πολύ διαδεδομένη στη χώρα μας μέθοδο του εκβιασμού, οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να υπογράψουν ότι αποδέχονται στη δυσμενή μεταβολή των συμβάσεων τους που θα επέφερε μεσοσταθμικά μειώσεις αποδοχών έως και 40% ή αλλιώς θα ακολουθήσουν απολύσεις 180 εργαζομένων (η παραγωγή από 194.600 τόνους που ήταν το 2009, έχει φτάσει ήδη τους 266.000 τόνους πριν ολοκληρωθεί το 2011). Με ομόφωνες αποφάσεις στις γενικές συνελεύσεις που πραγματοποιήθηκαν αποφάσισαν να μη δώσουν τις -κατά το λεξικό του ΔΝΤ- «έγγραφες δεσμεύσεις» και ως απάντηση η διεύθυνση ανακοίνωσε τις πρώτες 34 απολύσεις. Είναι σαφές ότι «η κρίση είναι ευκαιρία». Ευκαιρία για τη συμπίεση του εργατικού κόστους, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, το γκρέμισμα του εργατικού δικαίου και την εμπέδωση χαρακτηριστικών υποταγής και ηττοπάθειας στους εργαζομένους.
     Το διακύβευμα σ’ αυτή την υπόθεση δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στη Χαλυβουργία Ελλάδος αλλά όλους τους εργαζόμενους. ΠΕΙΡΑΜΑ ΕΙΝΑΙ! Αν πετύχει η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων εδώ, θα εξαπλωθεί παντού. Γι’ αυτό και η εργοδοσία παίζει τα ρέστα της. Από τις απειλές για αναστολή λειτουργίας του εργοστασίου μέχρι προσπάθειες υπονόμευσης της δυναμικής και της ενότητας των εργαζομένων, ενεργοποιεί κάθε είδους μεθόδους τρομοκρατίας φτάνοντας μέχρι το σημείο να κοινοποιήσει άλλες 16 απολύσεις εν μέσω απεργίας κατά παράβαση οποιοδήποτε ίχνους εργατικής νομοθεσίας. Έτσι ο κατάλογος των απολυμένων φτάνει πλέον τους 50. Σ’ αυτές τις πύλες λοιπόν δεν παίζεται μόνο το εισόδημα των χαλυβουργών αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Η αφύπνιση της ταξικής συνείδησης των εργαζομένων της χώρας σε μια περίοδο που η πόλωση διαπερνά οριζοντίως την ελληνική κοινωνία συμβολοποιεί την αγωνία ολόκληρου του εργατικού κινήματος που σ’ αυτό τον παρατεταμένο πόλεμο βρίσκεται σε άτακτη υποχώρηση και μια νίκη θα αναζωπύρωνε την αυτοπεποίθηση του. Θα μετέτρεπε την ανατροπή από αυταπάτη σε ανοιχτή δυνατότητα για το μέλλον.
     Ένα πρωτόγνωρο δίκτυο αλληλεγγύης , υλικής και ηθικής, έχει σαρώσει τη χωρά. Επιτροπές γειτονιάς, φορείς, λαϊκές συνελεύσεις, σωματεία εργαζόμενων, σχολειά, εργατικές συλλογικότητες και άνεργοι, ο καθένας όπως μπορεί κινητοποιείται για να στηρίξει την μάχη που δίνεται στη Χαλυβουργία. Το μεγάλο βάρος το επωμίζονται οι ίδιοι οι απεργοί στερούμενοι το μισθό τους επί δυο μήνες στηριζόμενοι στην ταξική αλληλεγγύη. Όμως αυτός ο αγώνας μας άφορα ΟΛΟΥΣ, όλη την κοινωνία.  “Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη, μπορείς χωρίς αφεντικά.”
     Αυτό θα πρέπει να είναι το σύνθημα σε κάθε χώρο δουλειάς. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς είμαστε οι παραγωγοί της εργασίας και όλου του κοινωνικού πλούτου, ότι η εργατική τάξη δεν χρωστά τίποτα και σε κανέναν. Χρειάζεται να οργανώσουμε τις δικές μας δομές εργατικής αυτονομίας (αυτοοργανωμένα σωματεία βάσης, εργατικές ομάδες, επιτροπές αγώνα και απεργιακά ταμεία αλληλεγγύης) λειτουργώντας αντιιεραρχικά και αμεσοδημοκρατικά, χωρίς αντιπροσώπους και ειδήμονες. Έξω και ενάντια σε κάθε εργοδοτικό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό προχωράμε με άμεσες δράσεις και ριζοσπαστικές διεκδικήσεις, μπλοκάροντας συνολικά την παραγωγή και τα κέρδη τους, κοινωνικοποιώντας την παραγωγή. Μέχρι την γενικευμένη αυτοδιεύθυνση. Μέχρι την ολοκληρωτική κατάργηση του διαχωρισμού των τάξεων και όλων των κοινωνικών ανισοτήτων…
«… Η αλληλεγγύη με τους οργανωμένους εργάτας όλης της Ελλάδος και όλου του κόσμου, διά την άμυνα υπέρ των εργατικών δικαίων και την καταπολέμηση της εκμεταλλεύσεως από το κεφάλαιον, με τελικόν σκοπόν να δημοσιοποιηθούν τα μέσα παραγωγής να γίνουν τα εκ της εργασίας αγαθά αποκλειστική απόλαυσις των παραγωγών των και να παύσει η εκμετάλλευσις του ανθρώπου από τον όμοιόν του».(απόσπασμα από το καταστατικό του σωματείου των μεταλλευτών (Σέριφος 1916)

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ &
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ

Πηγές:
1. Κείμενο για τον αγώνα των απεργών της “Ελληνικής Χαλυβουργίας”, από αυτόνομο σχήμα ΣΓΤΚΣ (http://assgtks.espivblogs.net/)
2. ΚΕΙΜΕΝΟ Αλληλεγγύη στον αγώνα των απεργών εργατών της Χαλυβουργίας. Εμπρός για άγριες απεργίες διαρκείας!, από Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου
3. ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ! – ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ!, από Πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (http://kentroagona-ergaton.blogspot.com/)

https://takethesquarekavala.squat.gr/?p=300
 

Εκδήλωση-συζήτηση: “Αλληλέγγυα οικονομία, ο δρόμος προς μια αυτόνομη κοινωνία”

 

 

 

Εκδήλωση-συζήτηση: Αλληλέγγυα οικονομία, ο δρόμος προς μια αυτόνομη κοινωνία

Πάει σχεδόν ενάμισης χρόνος που βρισκόμαστε μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης. Μιας κρίσης που έχει φτάσει στα όρια τους, πολλές κοινωνικές ομάδες και βάζει ηλικιακές κατηγορίες και τάξεις αντιμέτωπες με το σκληρό πρόσωπο της οικονομικής οργάνωσης που επικρατεί εδώ και 2,5 αιώνες και που άλλοι λαοί έχουν αντικρίσει και έχουν βιώσει έντονα τις συνέπειες του, πολύ πριν. Μια κοινωνία που ζούσε με την ψευδαίσθηση της οικονομικής ευημερίας, βυθισμένη μέσα στην ποσοτική χυδαιότητα της κατανάλωσης, αδιαφορώντας για αυτά που συνέβαιναν στον υπόλοιπο κόσμο που φάνταζε πολύ μακριά, αλλά ακόμα και για αυτά που συνέβαιναν δίπλα της, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με ερωτήματα του τύπου: “Πόσο καιρό θα διαρκέσει η κρίση;”. “Θα μπορέσουμε να επανέλθουμε στο προηγούμενο επίπεδο διαβίωσης;”. “Ποιος φταίει για τα δεινά μας; Οι τράπεζες, οι μετανάστες,οι πολιτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι φορτηγατζήδες ή μήπως όλοι μαζί και μέσα σε αυτούς και εμείς;”.

Στο όνομα της “ανάπτυξης” το κεφάλαιο σε συνεργασία με το πολιτικό προσωπικό κλέβουν όλο τον πλούτο,υποβαθμίζουν το περιβάλλον και εξαθλιώνουν τις κοινωνίες, με ημερομίσθια πείνας και ελαστικές σχέσεις εργασίας, με σκοπό το κέρδος και μόνο. Δίχως η ίδια η κοινωνία να παίρνει αυτό που δικαιούται, δηλαδή τα πάντα.

Το πρόταγμα της αυτονομίας είναι πάλι επίκαιρο, για να μην πληρώνουμε την κρίση κανενός. Πρέπει να εργαστούμε συλλογικά μέσα από αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις και να δημιουργήσουμε κολεκτίβες παραγωγής προϊόντων,μεταποίησης και παροχής υπηρεσιών. Παράγοντας οι ίδιοι τα αγαθά που καταναλώνουμε,ελέγχοντας οι ίδιοι την ποιότητα των αγαθών και διανέμοντας τα αλληλέγγυα.

Στην Ελλάδα πολυάριθμες πρωτοβουλίες και συλλογικότητες που βασίζονται στην αυτοοργάνωση και αυτοδιαχείριση ξεφυτρώνουν συνεχώς.΄Όπως ο ΣΠΟΡΟΣ, το ΠΕΛΙΤΙ, το ΔΙΚΤΥΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, η ΤΡΑΠΕΖΑ ΧΡΟΝΟΥ, οι ΠΕΡ.ΚΑ., το ΔΙΚΤΥΟ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ, το Σ.ΠΑ.ΜΕ. Οι απαντήσεις στην πολιτική, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση που δημιούργησε ο καπιταλισμός δίνονται μέσα από την αλληλεγγύη ενάντια στον εξουσιαστικό έλεγχο. Ας δημιουργήσουμε λοιπόν ρωγμές ελευθερίας,δημοκρατίας, αυτονομίας και αλληλεγγύης στον τοίχο του υπάρχοντος που θα μας επιτρέψουν να διακρίνουμε την κοινωνία που έρχεται και θα είναι διαφορετική.

“Ότι είναι να γίνει θα γίνει εδώ. Ότι δεν γίνεται εδώ,δεν γίνεται για εμάς .Δε μας αφορά. Το σημαντικό για μας γίνεται εδώ,εξαρτάται από εμάς κι εμείς θα το κάνουμε."

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ

 

Πρόγραμμα εκδηλώσεων:

Πέμπτη 27/10 στις 21:00

Εναλλακτική Κοινότητα ΠΕΛΙΤΙ

Σεμινάριο παρασκευής σπιτικού τυριού κ.α.

 

Παρασκευή 28/10 στις 21:00

Σπόρος (Εναλλακτικό & αλληλέγγυο εμπόριο)

Σ.ΠΑ.ΜΕ (Συνεταιριστική Παράκαμψη Μεσαζόντων)

Συντροφική Κουζίνα & Χαριστικό Παζάρι

 

Όλες οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στη ΣΤΕΓΗ ΦΙΛΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΕΧΝΩΝ (Κύπρου 16).

 

https://takethesquarekavala.squat.gr/?p=234

Πέμπτη 29-9-2011 στις 8.30π.μ. Παρέμβαση στην Εφορία Καβάλας

Την ερχόμενη Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2011 στις 8.30 π.μ. η Συνέλευση "Άμεση Δημοκρατία Παντού" θα πραγματοποιήσει παρέμβαση στην Εφορία της Καβάλας στο κτίριο της Περιφερειακής Ενότητας Καβάλας…

Δεν πληρώνουμε την κρίση τους…

Όταν η αδικία γίνεται καθεστώς… η αντίσταση αποτελεί καθήκον…

 

Πέμπτη 29-9-2011 στις 8.30π.μ. Παρέμβαση στην Εφορία Καβάλας