Προς τους Απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας

Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή και αλληλεγγύη μας στον αγώνα των απεργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας.

Ένας αγώνας που δίνεται για ένα μήνα τώρα και ξεπερνά τα όρια της συγκεκριμένης επιχείρησης. Έχει σημασία για όλους τους εργαζόμενους που βρίσκονται θύματα της αντεργατικής επίθεσης κυβέρνησης και τρόικας. Έναν αγώνα που είναι υπόθεση όλων μας και που καταδεικνύει περίτρανα ότι όλοι μαζί μπορούμε να αντισταθούμε, μπορούμε να σπάσουμε την τρομοκρατία, μπορούμε να νικήσουμε.

Δεν πείθουν κανένα οι επικλήσεις δήθεν «οικονομικών δυσκολιών» που οδηγούν στην απόλυση εργαζομένων και την καταδίκη των οικογενειών τους, ενώ τα 2 τελευταία χρόνια η παραγωγή από 196.000 τόνους αυξήθηκε στους 266.000 και ο τζίρος, του ομίλου “Ελληνικής Χαλυβουργίας” ανέρχεται για το 2010 στα 227 εκατ. ευρώ. Οι εκβιασμοί, για υπογραφή συμβάσεων 5ωρης εργασίας και περικοπής μισθών κατά 35-40% με «μαζικές απολύσεις» είναι απαράδεκτοι και δεν τους επιτρέπουμε.

Είμαστε και θα είμαστε στο πλευρό σας

Ο αγώνας σας είναι και δικός μας

  Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Κορυδαλλού – 28/11/2011

 

ΠΗΓΗ

 

Προς τους Απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας

Δημοκρατία είναι η κατάσταση της κοινωνίας σε κίνηση όπου οι πολίτες συμμετέχουν ισότιμα, μέσω της γενικής τους συνέλευσης, στην κουβέντα και στην λήψη των αποφάσεων που οργανώνουν την ζωή τους, αυτόνομα, και που φυσικά τις εκτελούν οι ίδιοι.

Οι ίδιοι δικάζουν και οι ίδιοι προστατεύουν την κοινότητα.

Ιεραρχία, αντιπροσώπευση, διαμεσολάβηση είναι έννοιες άγνωστες, θα έλεγα εχθρικές.

Άμεση δράση η λειτουργίαςτης.

Σέβεται την ιδιαιτερότητα, την διαφορετικότητα, ψάχνει την ομοφωνία αλλά προστατεύει την μειοψηφία και τις μειονότητες.

Από όλα αυτά σήμερα στην κοινωνική και πολιτική μας ζωή δεν συμβαίνει τίποτα αντίστοιχο  αν εξαιρέσουμε κάποιες ρωγμές ελευθερίας στον ελληνικό και παγκόσμιο ιστό, κύτταρα-έμβρυα δημοκρατίας, αυτοοργάνωσης αυτοθέσμισης και αυτοδιαχείρισης, που μέσα σε  συνθήκες αντίξοες και πολεμικές συλλαβίζουν τα όνειρά τους, ζώντας τα, ανακαλύπτοντας μονοπάτια, εξερευνώντας δρόμους, σαρώνοντας προκαταλήψεις, οσφριζόμενοι το μέλλον, οπλισμένοι με θάρρος και αγάπη, πολεμώντας με καρκινώματα αιώνων , καταργώντας στην πράξη την ανάθεση, την δουλικότητα και τον κομφορμισμό.

Αυτή λοιπόν η ελευθερία του σήμερα που είναι νεαρό και καινούριο, απέναντι στο σημερινό χθες είναι δύο πραγματικότητες ασυμβίβαστες μεταξύ τους, εξουσία από την μία και ελευθερία από την άλλη, και όποιος θέλει να τις ΄μπλέξει΄ δέν ξέρει που πατά και που πηγαίνει.

Ο δημοκράτης δεν αναθέτει στον ολιγάρχη ποτέ. Τελειώνει μόνος του αυτό που μόνος του ξεκίνησε.

Όποιος θελήσει θα τον συναντήσει στον δρόμο, ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ.

Με σεβασμό

Μιχάλης

"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Θέλει και λίγο ρίσκο ο αγώνας σύντροφοι. Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, οφείλουμε να δημιουργήσουμε τον νόμο μας .Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι ,κανείς δεν μπορεί να μας πει τι πρέπει να σκεφτόμαστε"  Καστοριάδης.

Κατάληψη στο Εργατικό Κέντρο Καβάλας (18/10/2011)

 

Για ένα ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Σε καιρούς που η επίθεση της εξουσίας-κεφαλαίου στα εργασιακά δικαιώματα-κεκτημένα βρίσκεται σε κορύφωση, με τις ριζικές αλλαγές που συντελούνται σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, την ανεργία να εκτοξεύεται σε πρωτόγνωρα επίπεδα, οι εκπρόσωποι-τσιφλικάδες του συνδικαλιστικού κινήματος έχουν πάψει εδώ και καιρό να εκφράζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων και έχουν αναλάβει το ρόλο συνδιαχειριστή της εξουσίας.

Οι εργατοπατέρες: με τους παχυλούς μισθούς και τις συμμετοχές σε πανάκριβα διοικητικά συμβούλια και επιτροπές, οι διαχειριστές των κρατικών επιχορηγήσεων και προγραμμάτων, οι συνδικαλιστές-κομματικά στελέχη που καταλαμβάνουν ακόμα και κυβερνητικές θέσεις… Αυτοίοι εργατοπατέρες, λοιπόν, ακόμα και τώρα την υστάτη στιγμή που ενώ βιώνουμε τη μεγαλύτερη ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων-κεκτημένων έχοντας πλήρως συμβιβαστεί-ταυτιστεί με τα κέντρα εξουσίας (κράτος-κεφάλαιο), συνεχίζουν να καλούν σε απεργίες μιας χρήσηςκαι σε πορείες λιτανείες ενώ είναι πασιφανές πλέον ότι αυτή η μορφή αγώνα έτσι όπως τουλάχιστον γίνεται δεν έχει κανένα αποτέλεσμα.

Οι εργαζόμενοι δε διαφυλάξαμε το εργατικό κίνημα και το αφήσαμε έρμαιο στις διαθέσεις κάθε συντεχνίας και κάθε κομματικού παράγοντα. Ήρθε η ώρα να αναλάβουμε εμείς οι εργαζόμενοι τις τύχες μας και τον αγώνα για τα δίκαιά μας, αδιαμεσολάβητα μέσω συνελεύσεων.

Tο πρόβλημα δεν είναι άπλα μερικά “σάπια μήλα.” Η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα του εγωισμού μερικών τραπεζιτών-επενδυτών ή της διαφθοράς ορισμένων πολιτικών μόνο, είναι η αναπόφευκτη συνέπεια ενός οικονομικού-πολιτικού συστήματος το οποίο προωθεί τον αμείλικτο ανταγωνισμό σε κάθε επίπεδο της κοινωνίας και γεννά ανισότητες. Με αποτέλεσμα κάποιοι να συσσωρεύουν όλο και περισσότερο πλούτο και η μεγάλη πλειοψηφία να ζει σε όλο και πιο άθλιες συνθήκες. Ο καπιταλισμός έχει ανάγκη από συνεχή επέκταση και εμπορευματοποίηση οποιασδήποτε ανθρώπινηςδραστηριότητας καιτώρα που δεν έχει μείνει τίποτε άλλο για να καταβροχθίσει, το σύστημα καταρρέει, αφήνοντας ακόμηκαι τους μέχρι πρότινος προνομιούχους του στο κενό. Με πρόσχημα την κρίση, επιδιώκουν την υποτίμηση της εργασίας μας και την υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης (υγεία, παιδεία, βασικά κοινωνικά αγαθά), για να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί. Η απάντηση δεν βρίσκεται στην παλινδρόμηση σε κάποιο προηγούμενο στάδιο του καπιταλισμού. Για να βγούμε από αυτό το χάλι, θα πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας χωρίς τη συμμετοχή διαμεσολαβητών ή άλλων παρατρεχάμενων συνδικαλιστών, πολιτικών κτλ. Για να γίνει ένα η κοινωνία με την οικονομία και την πολιτική… για να επιστρέψει η οικονομία στα χέρια όλης της κοινωνίας και όχι στα χέρια των ολίγων, για να αναδιοργανώσουμε την καθημερινότητα μας στην βάση της αλληλέγγυας – συνεργατικής οικονομίας και της άμεσης δημοκρατίας…

Καταλαμβάνουμε το Εργατικό Κέντρο, για να αποτελέσει ένα ανοικτό κέντρο αγώνα, αντι-πληροφόρησης για τις κινητοποιήσεις και ζύμωσης των κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται.

ΖΗΤΑΜΕ:

  • την προκήρυξη Γενικής Απεργίας Διαρκείας

  • την άμεση παραίτηση των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για την οργάνωση του αγώνα από τα κάτω με γενικές συνελεύσεις εργαζομένων

Καλούμε όλους τους εργαζομένους και τους ανέργους σε ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΒΑΛΑΣ μετά το τέλος της ΠΟΡΕΙΑΣ, για να οργανώσουμε και συνδιαμορφώσουμε τον αγώνα μας

ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΟΝΕΣ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΝΕΙΣ & ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ & ΜΟΝΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΤΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΒΑΛΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011

  • 13:ΟΟ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ & ΑΝΕΡΓΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ

  • ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ

ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Μετατρέπουμε το Εργατικό Κέντρο σε Κέντρο Αντιπληροφόρησης και Αγώνα

  • ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ – ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΡΩΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Τις μέρες της Γενικής Απεργίας δεν καταναλώνουμε απέξω. Φέρνουμε φαγώσιμα από το σπίτι μας, μαγειρεύουμε όλοι μαζί και τρώμε συντροφικά. Κανείς και καμία μόνος ή μόνη απέναντι στην κρίση.

  • ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΚΑΙ ΤΑΙΝΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ 2ΗΣ ΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΘΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 19/10/2011.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΟΝΕΣ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΝΕΙΣ & ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ & ΜΟΝΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ

 

Κατάληψη στο Εργατικό Κέντρο Καβάλας (18/10/2011)

Κατάληψη στο Κάστρο Καβάλας…

Το μήνυμα της συλλογικότητας ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΤΟΥ προς ολόκληρη την κοινωνία το Σάββατο 15 Οκτωβρίου μέρα παγκόσμιας κινητοποίησης των πολιτών…

 

Κατάληψη στο Κάστρο Καβάλας…